तुझे माझे अनुबंध
बकुळीचा जणू हार
सुकलेल्या क्षणांना ही
येतो सुगंध अपार
कढ कोंडते जे आत
बने त्याचेही अत्तर
गंधाळतो देह सारा
मनी तुझाच जागर
मन कोरडे कराया
केली रिती मी घागर
आठवांचा कढ येता
पुन्हा पाझरे पाझर
पुन्हा रुजते नव्याने
पुन्हा येतसे बहर
पुन्हा सुकती नव्याने
पुन्हा उमले अत्तर
काय म्हणू या नात्याला?
तू प्रश्न, तूच उत्तर
जीवाशीवाचे हे बंध
इथे नुरते अंतर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा