चक्रव्यूह

किती पावलं चालले असेन? १०००? २०००? आणि किती बाकी आहेत? काहीच कळेना आता. परत फिरले तर बाहेर पडायची वाट तरी सापडेल का माहिती नाही.

“फार काही वेळ नाही लागणार मला. पायाखालची तर वाट आहे माझ्या” असं ऐकवलं होतं ना मी, मला जाण्यापासून अडवल्यावर?”

पण हा रस्ता, या गल्ल्या.. चकवा लागल्यासारखं झालय मला. बहूतेक मी फिरुन परत तिथेच येतेय. मंद सुगंधाची गल्ली लागली होती मगाशी. बहूतेक त्याच्या पुढच्या वळणावर आहे एक्झिट. पण ती गल्ली परत फिरुन लागतच नाहीये. I am sorry dear, you were right हे चक्रव्यूह भेदायची ताकद नाहीये माझ्यात. ’down the memory lane’ मधे आज माझा अभिमन्यु झाला गं.