असे वाटते असे जगावे

वाटे उठूनी प्रवासास या निघून जावे
पुरेल सोबत माझीच मजला असे जगावे

कुणी म्हणाले जीवनगाणे सुरेल व्हावे
असू दे कणसुर हरकत नाही, खरे असावे

वाट पाहते दु:ख आपुली दबा धरुनी
गळाभेट दु:खाची घेऊन पुढे निघावे

हेवा करण्याजोगे मजला नकोच काही
श्वासाइतुके नाते अपुले सहज असावे

गुरफटले जरी कोषामध्ये हरकत नाही
फुलपाखरू बनून तरीही पुन्हा उडावे

किंमत चुकवून शिकतो आपण इथेच सारे
कुणी कुणाच्या साठी केव्हा किती रडावे