किती काळ आपलं
तेच तेच लिहायचं?
त्याच त्याच शब्दांना
पुन्हा पुन्हा आळवायच?
तीच तीच स्वप्नं
आणि त्याच पायवाटा,
पायांनाही सवयीचा
सलणारा काटा!
तीच तीच सुखं
आणि तीच तीच तृप्ती,
उदासी टाळण्याचीही
तीच जुनी युक्ती!
तीच तीच नी त्याच त्याच चा
कंटाळा आलाय,
तोच तोच पणा जरा
टाळायला हवाय!
टळेल का?
की हा चकवा
माझा मलाच हवाय?
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा