माझ्या माहेराची वाट

माझ्या माहेराची वाट
वाटेवर हिरवाई
उन्हामधे रापलेल्या
मना सावली ती देई

माहेराच्या वाटेवरी
वाहे खळाळता पाट
शब्द पडती तोकडे
आहे त्याचा असा थाट

उंबर्‍याशी उभी माय
वाट माझी पहातसे
दारातच ओवाळून
दृष्ट माझी काढतसे

मला बघून अंगणी
येई कपीला धावत
हंबरे ती अशी जणू
आले तिचेच पाडस

चार दिसं माहेराचे
होते पुन्हा मी लहान
लहानग्या पोरी परी
घेते घास भरवून

चार दिस उलटता
होते सैरभैर मन
आठवते मनामधे
माझ्या घराचे अंगण

दारापुढची तुळस
गेली असेल सुकून
कोण जाई शिळोप्याच्या
गप्पा तिच्याशी मारुन

अंगणात येता चिऊ
उपाशीच ग जाईल
तिच्यासाठी दाणापाणी
सांग कोण ग ठेवील?

सय तुझी येते माय
परी घर खुणावते
काय करु दोन्ही कडे
मन माझे अडकते

तुझ्या आठवणीं सगे
घर माझे मी गाठते
तुझ्या हातची गोधडी
उब ममतेची देते