कधी कधी माझं मन उगाचच उदास होतं
ढगांच्या आकारात काही बाही शोधत रहातं
कारण काहीच नसलं तरी डोळ्यांतुन बरसत रहातं
कधी कधी माझं मन उगाचच उदास होतं
अस उदास झालं की हटकुन तुझी आठवण येते
नसलेल्या पाऊलखुणा घर भर मी शोधत रहाते
कळतं पण वळत नाही, मन माझं ऐकत नाही
सुखाच्या वर्षावातही तहान काही भागत नाही
तू दिलस भरभरुन, पण माझीच कुवत तेव्हढी नव्हती
काय करु मी तरी, माझीच झोळी फ़ाटकी होती
चूक बरोबर ठावुक नाही, पण अपराधीपण जात नाही
स्वत:ला माफ़ करायची, सवय अजुन लागत नाही
(मी तशी आशावादी, पण कधी कधी उदासी मनाला घेरुन रहाते
शब्दातुन व्यक्त झाले की मग जरा मोकळे वाटते)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा